Ngayong ipinagdiriwang ng bansa ang ika-41 anibersaryo ng pagkamatay ni dating Senador Benigno ‘Ninoy’ S. Aquino, Jr., tamang magmuni-muni sa kahalagahan ng kanyang buhay at panahon. Marami sa kasalukuyang henerasyon ang hindi alam na sa edad na 25, tatlong beses nang tumanggap si Ninoy ng Philippine Legion of Honor, ang pinakamataas na pagkilala sa serbisyo sa militar sa Pilipinas.
Noong 1950, kinilala siya ni Pangulong Quirino sa unang pagkakataon bilang isang 17-taong gulang na mamamahayag para sa Manila Times. Sa kanyang murang edad, nasaksihan niya ang kabayanihan ng Philippine Expeditionary Force to Korea (PEFTOK) sa gitna ng Korean War. Sa gitna ng digmaan, ang kanyang mga ulat ay tumulong sa pagpapakita ng tapang ng ating mga sundalo.
Noong 1954, muling ginawaran si Ninoy ni Pangulong Magsaysay dahil sa kanyang pagsisikap na makipagnegosyo para sa pagsuko ni Luis Taruc, ang punong komandante ng mga puwersa ng komunista sa Central Luzon. At noong 1957, nakuha niya muli ang parangal para sa kanyang serbisyo sa kampanya ng gobyerno para sa kapayapaan at kaayusan.
Ang mga tagumpay na ito ay nagpapatunay ng kanyang walang kapantay na dedikasyon sa mga ideal ng kalayaan at demokrasya, na nagbigay-daan sa kanyang makulay na karera sa politika. Sa kabila ng mahahabang taon ng pagkakakulong at pilit na pagkatapon, napanatili ni Ninoy ang kanyang kalmado, pinanindigan ang kanyang paniniwala sa demokrasya sa kabila ng mapangwasak na kapangyarihan.
Noong 1978, tumakbo siya para sa isang pwesto sa Batasang Pambansa, upang makipag-ugnayan sa mga tao kahit na nasa loob siya ng detention cell sa isang kampo militar. Ang kanyang pagpatay noong Agosto 21, 1983, sa tarmac ng paliparang ipinangalan sa kanya, ay nagpasimula ng isang serye ng mga pangyayari na nagpasigla sa pagbabalik ng demokrasya sa bansa.
Matapos ang EDSA People Power Revolution, umakyat sa pagkapangulo ang kanyang asawa, si Corazon Aquino, at ang bagong Konstitusyon ay naisaayos, nagbalik ang sistema ng representatibong demokrasya sa Pilipinas, tatlong hiwalay at independiyenteng sangay ng gobyerno: ang Ehekutibo, ang Bicameral na Lehislatura, at ang Hudikatura. Nangyari ito makalipas ang 15 taon mula nang ideklara ni Pangulong Ferdinand E. Marcos, Sr. ang martial law.
Sa isang bahagi ng talumpating nais sanang ihatid ni Ninoy sa kanyang pagdating sa Manila noong Agosto 21, 1983, isinulat ni Archibald Macleish:
“Paano ipagtatanggol ang kalayaan? Sa armas kapag tinutukso ng armas; sa katotohanan kapag tinutukso ng kasinungalingan; sa demokratikong pananampalataya kapag tinutukso ng awtoritaryan na dogma. Palagi, at sa huling hakbang, sa pamamagitan ng determinasyon at pananampalataya.”
Ang pangmatagalang pamana ni Ninoy Aquino ay ang kanyang pangako sa kalayaan at demokrasya, na ipinagpatuloy ng kanyang asawa, si Corazon, at ng kanyang anak, si Benigno III, sa kanilang mga pagkapangulo. Ang alaala ng kanyang mga bayani ay patuloy na nabubuhay sa puso’t isipan ng milyon-milyong mga Pilipino na lubos na nagpapahalaga sa kanyang kabayanihan.
